Wieczór z książką. "Napój miłosny"

Silne uczucie, namiętność, cielesność, a następnie rozstanie. Chwila zastanowienia się nad uczuciami, nad miłością oraz specyfiką napoju miłosnego, który w dzisiejszym świecie najprawdopodobniej nie istnieje, jak przypuszczają bohaterowie.

„Napój miłosny” to powieść epistolarna. Historia między dwojgiem ludzi, których po rozstaniu dzieli ocean. Jednakże do końca nie mogą o sobie zapomnieć. On pragnie przyjaźni. Zaczynają rozmyślać nad sensem miłości, nad samym uczuciem.

Adamowi – psychoanalitykowi pracującemu w Paryżu, wydaje, że Luiza cierpi. Tymczasem jego krótkie i pełne niepokoju listy świadczą o jego smutku. Luiza zgadza się na zawarcie przyjaźni, jednocześnie chce rozpatrywać istotę miłości. Zauważa w jego listach to, czego nie było, kiedy była blisko. 

Poddając analizie eliksir miłosny, Adam sam próbuje dowieść jego istnienia. Wzbudza uczucie kobiety, pozwala mu się rozwijać, sam zaczyna się angażować, uważając to za przejaw przeznaczenia. 

Luiza pozwala, by za nią zatęsknił. Między wierszami wplata wspomnienia ich pierwszego spotkania, uczucia, które nimi wtedy zawładnęło. Otula go też swoimi perfumami. 

Językowy minimalizm oraz maksymalna treść ukryta w listach to swoista gra uczuć, próba nadania definicji miłości oraz dowód na istnienie napoju miłosnego, który zaburza koncepcję wszystkiego.

lena