Wieczór z książką. Katarzyna Michalak "Pisarka"

Mijając ludzi na ulicy, czasami nie zdajemy sobie sprawy, ile w swoim życiu przeszli. Nigdy też nie powinno się oceniać ludzi po pozorach. Niejedno serce skrywa ból i cierpienie, a mimo to na twarzy maluje się uśmiech. Jak wielkim człowiekiem trzeba być, by znieść wszystkie upokorzenia, przeciwności losu, nie poddać się, wyznawać zawsze te same wartości i dążyć do określonych przed samym sobą celów? Weronika malutka ciałem, wielka duszą ma ogromne serce, wspaniałą babcię i siłę. "Pisarka" jest pierwszą częścią "Trylogii autorskiej".

Ewa Kotowska jest znaną i lubianą pisarką. Swoją oazę ciszy i spokoju znajduje w odległej Australii, gdzie może oddać się pisaniu. Poproszona przez menedżera o stworzenie autobiografii, która do końca nie będzie jednak spisaniem wspomnień, zgadza się od razu.

Swojej bohaterce nadaje imię Weronika i zaczyna od okresu dzieciństwa, które jednak nie było łatwe. Weronka jest nieśmiałą dziewczynką, która w szkole poznaje równie zawstydzonego i zastraszanego Wiktora. Oboje znajdują się w trudnym położeniu. Ojciec Wiktora nie szczędzi ani jego, ani jego matki. Natomiast w domu Weroniki podkreśla się, że nie ma przemocy, tylko są kary. Wobec tego, czym jest stanie przy ścianie z podniesionymi rękami czy klękanie na grochu?

Jednak Weronice udaje się uciec nie tylko ze szkoły, ale również ze znienawidzonego domu. Czas spędzony z Bunią - babcią Stefanią, to najpiękniejszy okres dzieciństwa w życiu dziewczynki. Niestety szczęście nie trwa długo. Weronika po śmierci babci ma chwile zwątpienia. Jednak coś lub ktoś każde jej żyć i nie poddawać się.

Po powrocie do rodzinnego domu jest coraz gorzej. Niezrozumiana wyrusza w swoją wolną drogę. Choć nie jest łatwo, łączy naukę, opiekę nad zwierzętami i wolontariat w lecznicy dla zwierząt. Jej uczuciami targają silne emocje. Z zastraszanej i nieśmiałej Weroniczki przeistacza się w silną młodą kobietę, która potrafi sobie poradzić w życiu. Niestety nadal bardzo wierzy w ludzi i ufa im. Uczucie, jakim obdarzyła od najmłodszych lat Wiktora cały czas jest w niej i dojrzewa. Los splata ich, by na nowo ich rozłączyć. 

Wspomnienia Ewy Kotowskiej zostały przedzielone trzema rozdziałami, w których autorka otrząsa się ze wspomnień. Osobistego charakteru nadają również fragmenty zaznaczone kursywą, jakby to były myśli pisarki podczas odtwarzania przywołanych pamięcią wydarzeń. Mimo tego, że wiele ją to kosztuje, pragnie więcej. Musi w końcu wyrzucić z siebie cały swój ból.

Ewa nie oszczędza krwawych opisów i bestialskiego zachowania. Podejmuje trudny temat przemocy psychicznej i fizycznej.  To wszystko jest również częścią jej historii. Jednakże zaraz ukazuje się siła i determinacja z pozoru słabej dziewczynki, a także jej walka o swoją i Wiktora wolność.

lena