Szydełkowa czapeczka

Dzień dobry wszystkim (jako, że przeczytacie pewnie dopiero jutro)

Serdecznie witam u siebie marieanne. Miło mi cię gościć.

W końcu pogoda nam dopisuje, świat stał się bardziej kolorowy, zieleń zaczęła dominować, a szarość odstąpiła jej swoje miejsce. Dni, choć wydawać by się mogło jednostajne, to zawsze coś się dzieje. Dużo czasu spędzamy na dworze. Jeśli nie spacery, rowery, wózki, to praca w ogródku. I w tym roku oprócz małego pomocnika, mam też pomocnicę. Radość sprawia jej rzucanie wszystkich piachem i zrywanie kwiatów. Przed zerwaniem powącha, popatrzy na mnie i z uśmieszkiem na twarzy zrywa. Wie dziecina, co zabronione, tym bardziej ma satysfakcję.
Owa pomocnica wyrosła z zeszłorocznych czapeczek robionych na szydełku. W tym roku ciocia zrobiła jedną i powiedziała dość. Cóż było robić...

Tylko modelka odmówiła mi współpracy, zastąpiła ją jej przyjaciółka Kasia:

Moja pierwsza czapeczka, eh...
A tu już tulipanowo, zanim dopadła do nich ogrodniczka:

A to coś wyrosło mi w tym roku (choć może w poprzednich latach zwalczałam tę roślinkę, myśląc, że to chwast) i wydaje mi się, że to żagwin, ale pewna nie jestem. W razie co, proszę mnie poprawić, będę wdzięczna.

Choróbska pomijamy długim milczeniem..........................................................................................................

milcząco żegnam

Lena