...i stokrotki

Witajcie,
Serdecznie witam u siebie A., gdzie w swoim małym świecie przekaże Wam coś niecoś o domu, ogrodzie i kosmetykach (z tym ostatnim jestem na bakier:)

Kolejny piękny weekend za nami. Słońce po prostu nas rozpieszcza. Nawet krótkotrwała ulewa w nocy nie przeszkodziła nikomu w słodkich snach i nie wyrządziła żadnej krzywdy. Za to powietrze od razu wydawało się czystsze i lżejsze.
Dzisiaj prawie nie wchodziliśmy do domu, wykorzystaliśmy to, co nam przyniósł dzień. Kawa, herbata z ciastem na dworze u kuzynki, potem spacery i nauka jazdy na rowerze. Wszystkich bolą nogi (zwłaszcza tego, co biegał za rowerem, czyli mnie), alenajmłodszym się podobało.
Marchewka, pietruszka, rzodkiewka, cebula, koperek już posiane (a może dopiero) i czekamy, co z tego wyrośnie.
A tak poza tym... Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj, stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj... i

Wtem Lenka rozmarzona,
pragnęła kwiatów tych,
pobiegła rozochocona
i zdjęcie ma już w mig:)

Lecz przyszedł nagły deszczyk,

stokrotkę zaszył cień.

Poczuła nocny dreszczyk,

a to przecież był dzień:)

I znów słoneczko ją zalewa,

stokrotka wdzięczna jest.

Prymulka jej zaśpiewa,

że wcale nie jest źle.

A na to jej stokrotka:

Najlepiej czuję się,

gdzie smutek mnie nie spotka,

Gdzie powietrze, wiaterek jest...

stokrotne pozdrowienia
śle
Lena

przepraszam za popełnioną grafomanię:)